Większość tworzyw sztucznych sprawdza się w temperaturze pokojowej, ale pod wpływem gorąca łatwo odkształca i ulega stopieniu. Tekstolit, który jest materiałem kompozytowym o zawartości polimerów ok. 40%, charakteryzuje się jednak dużą odpornością na przegrzewanie. Pozostałymi składnikami laminatu są żywice fenolowe, bawełna, inne tworzywa sztuczne i ewentualnie włókna szklane. Elementy tekstolitowe wytrzymując ok. 20 000 godzin w temperaturze 120ºC nim utracą swoje właściwości, okazjonalnie mogą być przegrzewane nawet do 180ºC.

Za szerokim wykorzystaniem kompozytów tekstolitowych w przemyśle ciężkim stoją też inne zalety tego tworzywa. Jest ono stosunkowo łatwe w obróbce (wysoka skrawalność), a jednocześnie wykonane z nich elementy mają bardzo dobrą wytrzymałość. Są niepodatne na ścieranie, mają dobre właściwości samosmarujące, stabilnie utrzymują kształt, są odporne na kontakt z większością substancji chemicznych. W wielu wypadkach możliwe, a nawet wskazane  jest zastąpienie elementów metalowych tekstolitowymi.

Zastosowania przemysłowe tekstolitu

Z tekstolitu wyrabia się przede wszystkim elementy urządzeń i pojazdów, które stale narażone są na wysoką temperaturę. Koła rozrządu wykonane z tego materiału były wykorzystywane między innymi w markach Renault, Volvo i Ford. Aktualnie najszerzej wykorzystywany jest w przemyśle hutniczym, metalowym i maszynowym. Z laminatu tekstolitowego wytwarzane są między innymi łożyska ślizgowe, elementy tłoków i pomp.

Jak na tak wytrzymały materiał, tekstolit daje się łatwo i precyzyjnie obrabiać.

Wykorzystanie w celu izolacji elektrycznej

Wytrzymałość tekstolitu jest jego główną, ale nie jedyną zaletą. Laminat posiada właściwości dielektryczne i jest stosowany powszechnie w celu izolacji urządzeń elektrycznych, zwłaszcza tych, których wykorzystanie może wiązać się z wysoką temperaturą, jak choćby: silniki elektryczne, transformatory olejowe, aparatura rozdzielcza. Mimo, że laminat stworzony jest na bazie różnych materiałów, jego właściwości izolacyjne są równie dobre jak odporność temperaturowa.

Nazewnictwo i produkty zastępcze

Jako, że sama nazwa „Tekstolit” jest określeniem handlowym, laminaty o bardzo zbliżonym składzie mogą występować także pod innymi nazwami. W Niemczech będzie to głównie Novotex, ale używa się również nazw: laminat bawełniano-fenolowy, Rezotex, Turbax. Niemal zawsze kompozyt posiada  charakterystyczny brązowy kolor (jak lakierowane drewno) i niemal identyczne właściwości fizyko-chemiczne.

Wyraźne różnice mogą występować pomiędzy standardowym laminatem bawełniano-fenolowym, a laminatem szklanym (z dodatkiem włókna szklanego).

Tekstolit lub dowolny z jego imiennych odpowiedników, może być także wykorzystywany jako materiał tłumiący drgania wywołane przez pracę maszyn ciężkich i silników. Produkowany jest w formie płyt, wałków i kształtek przeznaczonych do dalszej obróbki. Warto sięgnąć po nie planując linię technologiczną czy produkcyjną.

Więcej informacji na stronie: https://www.dyskont-techniczny.pl/c/2760/tekstolit