W Polsce z roku na rok zwiększa się liczba osób zaginionych. Ze statystyk wynika, że tak samo często znikają zarówno panowie, jak i panie. Można pokusić się również o stwierdzenie, że w okresie letnim częściej znikają osoby młode, najczęściej przed ukończeniem 25 roku życia. Skąd wynikają takie dane? Co mogą zrobić zdesperowani bliscy, aby odnaleźć zaginionego czy zaginioną?

Zaginięcia osób młodych

Zniknięcia najczęściej mają związek z ucieczkami – uciekają głównie osoby młode, w okresie wakacyjnym. Najczęściej dzieci takie udaje się znaleźć w przeciągu 1-2 tygodni. Decyzja o ucieczce podejmowana była najczęściej w wyniku sprzeczek rodzinnych. Zupełnie inną sytuacją jest jednak zniknięcie osób chorych, np. cierpiących na zaburzenia pamięci czy częściowo poczytalnych. Zazwyczaj samodzielnie oddalają się oni od domu, nie posiadając przy sobie koniecznych do identyfikacji dokumentów. W takich sytuacjach, poza detektywami, w poszukiwania angażowana jest przede wszystkim policja, a do lokalnej czy ogólnopolskiej pracy i telewizji wysyłane są zdjęcia i opisy o zaginięciu.

Poszukiwania za granicą

Detektywi najczęściej są zatrudniani w przypadku podejrzenia, że osoba została porwana i wywieziona poza granice Polski. Takie sytuacje najczęściej dotyczą osób młodych, kobiet, wywożonych do zagranicznych domów publicznych. W takich chwilach tylko szybkie działanie pozwala na określenie, w jakim kierunku udali się porywacze.

Początkowo detektyw musi ustalić ostatnie kontakty zaginionego czy zaginionej – przeprowadza on rozmowy z bliskimi znajomymi, sprawdza telefon komórkowy, pocztę elektroniczną, korespondencję tradycyjną. Dodatkowym działaniem jest oczywiście umieszczenie zaginionego w międzynarodowej bazie osób zaginionych. Kolejno sprawdzane są wszelkie tropy związane z osobami karanymi pod kątem wcześniejszych porwań.

Czytaj więcej: http://www.detektyw.com.pl/warszawa