Drętwienie palców oraz ich bolesność może świadczyć o zespole cieśni nadgarstka. Jest to dolegliwość, która pojawia się zwłaszcza u osób, które często wykonują te same ruchy – na przykład przez wiele godzin piszą na komputerze czy zawodowo grają na instrumencie.

Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka

Najczęściej występowanie zespołu cieśni nadgarstka ma charakter idiopatyczny, czyli nie da się określić przyczyny wystąpienia tej dolegliwości. Tak jak zostało wspomniane wcześniej, wielokrotne powtarzanie tych samych czynności może sprzyjać przeciążeniu nadgarstka i wystąpieniu zespołu cieśni. W niektórych przypadkach przyczyną zespołu cieśni nadgarstka mogą być źle wyleczone zwichnięcia, złamania, a także zmiany zwyrodnieniowe i hormonalne.

Jak rozpoznać zespół cieśni nadgarstka?

Zwykle zdrętwienie ręki czy ból palców tłumaczymy sobie przeciążeniem czy po prostu ścierpnięciem dłoni. Jeżeli jednak dolegliwości te pojawiają się często, to może się okazać, że przyczyną jest zespół cieśni nadgarstka. Świadczyć mogą o tym takie objawy jak ból palców, występujący także w nocy, drętwienie i mrowienie rąk, a także niemożność wykonywania dotychczasowych czynności bez odczucia bólu. W wielu wypadkach pogarsza się także czucie, co powoduje, że wypuszczamy z rąk różne przedmioty. Z czasem coraz trudniejsze będzie narysowanie precyzyjnego kształtu, jak również wykonanie czynności wymagających precyzji, takich jak zapinanie guzików.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka

W leczeniu zespołu cieśni nadgarstka bardzo ważna jest odpowiednia fizjoterapia radość. W początkowych etapie choroby lekarz może zalecić maksymalne odciążenie dłoni. Może to wiązać się z koniecznością założenia gipsu na prawie miesiąc. Zalecana jest także specjalna opaska na nadgarstek, która ma odciążać dłoń oraz suplementacja witaminy B6. Pozytywny wpływ na regenerację nerwy mają także metody fizykoterapeutyczne, takie jak laseroterapia, krioterapia oraz jonoforeza. W przypadku choroby bardziej zaawansowanej pomóc mogą zastrzyki z kortyzonu. W niektórych przypadkach, kiedy wymienione metody nie skutkują i nie przynoszą choremu poprawy, konieczne będzie leczenie operacyjne.