Czym jest art land, która coraz częściej pojawia się w dyskusji o sztuce oficjalnej? Ta, której dzieła coraz chętnej oglądamy w prywatnych ogrodach czy na ich obrzeżach? Land art tłumaczymy jako sztukę ziemi. Ściślej – jest to twórczość związana z czystą naturą i jej swobodnymi przekształceniami. Obiekty tworzone w tym duchu zmieniają się same, zgodnie z rytmem pór roku, z kolejnymi latami. To czas je patynuje i określa w pełni ich charakter. Twórca zaś wprowadza jakby początkową ideę czy też formę. W tym przypadku trudno określić, co jest pierwsze.

Perspektywa makro

Konstrukcje land art często powstają w dużym rozmiarze. Takim, który wielkością dorównuje drzewom. Naśladuje ich wymiar. To często instalacje tworzone z drewna, które przechodzą przez kolejne fazy, aż do tej krańcowej i destrukcyjnej. Są wielkoobiektowe. Wyróżniające się w przestrzeni pola czy łąki. Ale coraz chętniej sztukę tego typu widzimy też w naszych ogrodach. Najpiękniej zaprezentuje się ona w przestrzeni pomyślanej w duchu rustykalnym czy naturalistycznym, którą uzupełniają stoły tekowe oraz naśladujące naturalne sploty meble ogrodowe technorattan.

Perspektywa mikro

Sztuka land art występuje także w skali mikro. Polega na dostrzeżeniu niezwykłości tego wszystkiego, co dzieje się w szczelinach istnienia. Wokół polnego kamienia, w starej dziupli, na    złamanej gałęzi. Do tych naturalnych kontekstów twórca wprowadza swoje własne sensy. Poprzez tytuł nadaje całości pewne znaczenie, które z kolei oglądający dzieło próbuje odczytać na swój własny sposób. Tak powstaje interakcja, której centrum wyznacza sama przyroda.

Perspektywa czasu

W sztuce land art liczy się nie tylko skala, ale też czas. To wymiar czasowy odsłania dzieło całkowicie. Pokazuje to, czym ono faktycznie jest – czym się staje. W ten oto sposób przyroda ujawnia swoją egzystencjalistyczną wręcz stronę – zmienia się w czasie, przenika ludzką kreatywność i sama staje się jej częścią.